2008 წლის 7 ივნისი... ვერაფერი ამოშლის ამ დღეს ჩემი მეხსიერებიდან. ადგილს ვერ ვპოულობ, ჩემი მომავალი შვილის მამას ველოდები... 40 წუთით დაიგვიანა. სახლში შემოსვლისთანავე შემამჩნია, რომ ვერ ვიყავი ჩემს მატორზე. სულაც არ იყო ძნელი მისახვედრი... საშინელი ტკივილი, რომელიც მაშინ განვიცადე, დაახლოებით 20 წუთი გრძელდებოდა. და მაშინ მეგონა, რომ ის 20 წუთი ყველაზე საშინელი, ყველაზე აუტანელი და გაუსაძლისი ტკივილის 20 წუთი იყო...
- ფეხმძიმედ ვარ! - ძლივს ამოვუშვი პირიდან ორი სიტყვა. იმან კიდე შემომხედა, ურეაქციო, გაყინული მზერით მიყურა, მიყურა, შეტრიალდა და კარები ცხვირწინ მომიჯახუნა... მერე ვიჯექი მარტო ტახტზე, მეც გაყინული და ურეაქციო მზერით მივშტერებოდი კედელზე ამოჩემებულ რაღაც წერტილს და და მხოლოდ ერთ რამეს ვფიქრობდი -რა ძალიან მტკივა, ღმერთო ჩემო, რა ძალიან მტკივა... მერე კარებზე ვიღაცამ ზარი დარეკა. მერე დააკაკუნა, მერე კიდევ, კიდევ... ძლივს მივლასლასდი კარებთან, გავაღე და... ულამაზესი ყვავილების უზარმაზარი თაიგული და ჩემი მომავალი შვილის მამა კარებში ძლივს შემოეტიენ...
მერე ყველაზე მაგარი იყო... შუშხუნა შამპანურით სავსე ბოკალი მომაწოდა. სასტიკად ვიუარე, რას ამბობ, ფეხმძიმე ქალი და დალევა?- შევიცხადე. ტელეფონის ყურმილი აიღო, 09 აკრიფა და როდესაც ხაზის მეორე მხრიდან უპასუხეს, ძაააალიან ბედნიერი ხმით იკითხა: -ქალბატონო, შეიძლება რომ 3 კვირის ფეხმძიმე ქალმა შამპანური დალიოს?...
7 komentarze:
:))))
morcha, sheni mkitxveli vxdebi!
მადლობა:)
ძალიან საინტერესოდ წერ ;;) მეც ვუერთდები შენს მკითხველთა რიცხვს.
მადლობა, კივი. :)
mec gamaxsenda:))es me var 09-shi rom davreke
dzalian sainteresod wer.)) momwons sheni blogi, miuxedavad imisa, rom sevdiani istoriebi giweria..))
Отправить комментарий